Embættismenn ráðuneytisins eru hið raunverulega vandamál !

Maður verður hryggur þegar maður fylgist með þessu máli.  Ég setti mig nokkuð inní þróun laga og réttar á sviði sifjamála þegar ég starfaði í Félagi ábyrgra feðra (nú Foreldrajafnrétti).  Yfimaður yfir einkamálum Dómsmálaráðuneytisins var einnig formaður í svokallaðri sifjamálanefnd, sem átti að fylgjast með þróun á sviði sifjaréttar í nágrannalöndunum.  Nokkrar staðreyndir í þeim málum.

1. Ísland var síðast af Norðurlöndum til að hafa sameiginlega forsjá sem valkost, ríflega áratug af eftir hinum Norðurlöndunum.
2. Ísland var síðast af Norðurlöndum til að gera sameiginlega forsjá að megin reglu og aftur var það ríflega áratugur sem munaði.
3. Ísland er í dag eina landið í hinum vestræna heimi þar sem dómarar hafa ekki heimild til að dæma í sameiginlega forsjá.
4. Ísland hefur meðlagskerfi sem er áratugum á eftir hinum Norðulöndunum.  Sambærileg kerfi voru fyrir 15-30 árum við lýði í Noregi og Svíþjóð.
5. Ísland er eina ríkið sem ég veit um þar sem feður hafa ekki frjálsan aðgang að þvi að fara í faðernismál.
6. Ísland er aftur á móti trúlega eina landið í hinum vestræna heimi þar sem sambýlingur fær sjálfkrafa forsjá barns konu sem hann hefur búið með í eitt ár.

Því miður virðist saga þróun sifjaréttar hér á landi vera langt á eftir og er sorglegur vitnisburður þeirra er að því hafa komið á síðustu árum.  Eftir að hafa hlustað á embættismenn ráðuneytisins í fjölmiðlum á síðust árum og reynslu af úrskurði ráðuneytisins, þá finnst mér þar ríkja gamaldags sjónarmið hvernig lög og reglugerðir eru túlkuð.  Eins og ég les fréttirnar þá er ég í hjarta mínu handviss um að hér er vandamálið fyrst og fremst viðhorf embættismanna ráðuneytisins sem er þröskuldur í þessu máli. 

Meginstef íslenskra barnalaga er að það sem er barni fyrir bestu skuli ráða.  Ísland er aðili að Barnasáttmála Sameinnu, en þar segir í 3. gr.

3. gr.  
1. Það sem barni er fyrir bestu skal ávallt hafa forgang þegar félagsmálastofnanir á vegum hins opinbera eða einkaaðila, dómstólar, stjórnvöld eða löggjafarstofnanir gera ráðstafanir sem varða börn.
2. Með hliðsjón af réttindum og skyldum foreldra eða lögráðamanna, eða annarra sem bera ábyrgð að lögum á börnum, skuldbinda aðildarríki sig til að tryggja börnum þá vernd og umönnun sem velferð þeirra krefst, og skulu þau í því skyni gera allar nauðsynlegar ráðstafanir á sviði löggjafar og stjórnsýslu. 
 

Það er þessu barni fyrir bestu að koma heim til Íslands með foreldrum sínum.   Embættismenn ráðuneytisins ættu að drífa í því.  Ef ekki þá ætti Ögmundur að sýna forystuhæfileika í þessu.

Málið snýst um forsjá barnsins

Eðlilegt að rétta yfir þessum 9 einstaklingum

Miðað við fréttir og myndir sem hafa sést, þá réðust þessir einstaklingar inní Alþingi og í mínum huga er það algerlega óásættanlegt og hlýtur að brjóta í bága við lög.  Í mínum huga er því fullkomnlega eðlilegt að þau þurfa að mæta fyrir héraðsdóm.  Til þess þess höfum við þrískiptingu valdsins sem er grunnsteinn okkar þjóðfélags. Það er ekki Alþingismanna að skipta sér af því hverjir fari fyrir héraðsdóm, þeir eru kosnir til að starfa við löggjafarsamkomu landsins.

Skelfilegt að fylgjast með réttarhöldum

Ánægjulegt að Mogginn birti þessa grein.

Það er ljóst að blaðið hugnast ekki EB og helst má Ísland ekki ræða við EB og Evran er ekki góður kostur fyrir Íslendinga.  Þannig á VG bandamann í ritstjórnarstefnu Morgunblaðsins.  Oft hefur mér fundist fréttamennskan Morgunblaðsins vera döpur og til þess fallin að styrkja ritstjórnarstefnu blaðsins og mörgu tjaldað til þess. Blaðið hefur m.a. fjallað ítrekað um að Þjóðverjar vilji helst fá gamla Markið aftur og fjallað um vandamál Evru ríkja þannig að helst megi skilja að ekkert hefði vandamálið orðið ef ekki hefði verið Evra og EB.  Það að blaðið birti frétt þess efnis að Angela Merkel telji það útilokað að taka upp Markið og það þurfi frekar að bæta samstarf Evru ríkjanna frekar en að leggja Evruna niður eða skipta Evrulöndum uppí svæði.  Það að blaðið birti svona frétt gefur fyrirheit um faglegri fréttamennsku. Hvorki EB eða Evrulönd eru að líða undir lok.

Merkel vill ekki þýska markið

Og ríkisstjórnin berst gegn atvinnu uppbyggingu ?!

Lengst af hafa Íslendingar ekki þurft að glíma við atvinnuleysi.  Hinir hefðbundnu atvinnuvegir veittu öllum vinnu og lengst af var einnig flutt inn erlent vinnuafl til að vinna við ýmis störf sem ekki náði að manna með íslensku vinnuafli.

Með hruninu breyttist margt í íslensku þjóðfélagi og til varð atvinnuleysi í áður óþekktum stærðum.   Það hefur dregið úr atvinnuleysinu en einhversstaðar las ég að það væri aðallega vegna þess að það fækkaðí á vinnumarkaði, þ.e. fólk skráð atvinnulaust flyst erlendis eða fer í nám og hverfur þar með af vinnumarkaði.

Ríkisstjórnin virðist frá upphafi hafa barist með oddi og eggi gegn áformum um uppbyggingu álvera bæði í Helguvík og á Bakka við Húsavík.  Það á eitthvað annað að koma í staðinn en því miður virðist ekkert handfast í þeim efnum.  Á meðan er geysilegt atvinnuleysi bæði hjá ungu fólki og öðrum.  Atvinnuleysi er þjóðarböl og mikill harmleikur fyrir þá sem í því lenda.  Það þarf að búa til mikið af nýjum störfum og þá hlýtur áfram störf við virkjanir og álver að vera hluti af þeirri lausn sem þarf að vinna að.

15,4% ungs fólks án atvinnu

Vegtollar eru nauðsynlegir til að koma framkvæmdum af stað !

Enginn vill greiða óþarflega háa skatta né gjöld, eðlilega.  En nú er staðan sú að ríkisstjóður er tómur og það þarf að koma af stað framkvæmdum.  Einhvern veginn þarf að fjármagna það og þá eru a.m.k tvær meginleiðir til þess a) auka skatta í ríkissjóð eða b) setja vegtolla.   Í mínum huga er er eðlilegt að nota vegtolla til að fjármagna að hluta eða að öllu leiti ákveðnar gatna-, brúar-, eða gangnaframkvæmdir.  Með því að fjármagna í gegnum vegtolla þá er tryggt að fjármagnið fer í það sem það á að fara á meðan auknir skattar fara bara í stóra ríkissjóðinn, sem er bæði galtómur og hriplekur.   Með veggjöldum þá greiða líka þeir sem nota, sem er ákveðin sanngirni og með vegtollum er hægt að ráðast fyrr í framkvæmdir heldur en ef beðið er eftir að röðin komi að þeirri framkvæmd í göggunarröðinu hjá hinu opinbera.  

Það er góð reynsla af Hvalfjarðargöngunum enda er sú framkvæmd ákaflega arðbær.  Vegtollarnir hafa borgað alla þá framkvæmd en það má líka hugsa sér að við aðrar framkvæmdir þar sem umferð er ekki eins mikil, þá  borgi vegtollar hluta af framkvæmdarkostnaði. 

Ég bjó í hinu olíu ríka Noregi í ríflega 6 ár á níunda áratug síðustu aldar.  Þá var mikið verið að brúa firði, gera göng og aðrar vegaframkvæmdir.  Oftar en ekki voru gjaldtökuhlið og þótti ekki tiltöku mál enda sýnt að viðkomandi samgöngubót hefði komið mörgum árum seinna ef ekki hefði komið til vegtollur.    Ekkert er ókeypis, hvorki vegir eða salt í grautinn.   Ef menn vilja samgöngubætur þá kostar það.  Það er ekki hægt bara að krefja um að koma framkvæmdum af stað. Það verður að svara spurningunni hvernig það er fjármagnað.  Vegtollur er að mínu viti betri kostur en auknir skattar.  Það þarf að koma framkvæmdum af stað svo verktakar hafi verkefni og fólk fái vinnu.  Oft var þörf en nú er nauðsyn og ef það þarf vegtolla til þess, þá verður svo að vera.

Margir Suðurnesjamenn gegn vegtollum