Verðmætamat.

Gulli og perlum að safna sér,

sumir endalaust reyna,

vita ekki að vináttan er,

verðmætust eðalsteina.

 

Gull á ég ekki að gefa þér

og gimsteina ekki neina.

En viltu muna að vináttan er

verðmætust eðalsteina.

 

Höf: Hjálmar Freysteinsson, lækni og hagyrðing á Akureyri.

 

Vinátta !

Ég heyrði erindi um daginn sem fjallaði um vináttuna.  Í því var farið með ljóð eftir erlendan mann en ljóðið var þýtt af Sigurði Jónssyni tannlækni.  Ljóðið er góð áminning  í amstri hverdagsins.  Fallegt ljóð sem er svona:

Í grenndinni veit ég um vin, sem ég á,

í víðáttu stórborgarinnar.

En dagarnir æða mér óðfluga frá

og árin, án vitundar minnar.

 

Og yfir til vinarins aldrei ég fer

enda í kappi við tímann.

Sjálfsagt þó veit hann ég vinur hans er,

því viðtöl við áttum í símann.

 

Ég hringi á morgun, ég hugsaði þá

svo hug minn fái hann skilið.

En morgundagurinn endaði á

að ennþá jókst milli okkar bilið.

 

Dapurleg skilaboð dag einn ég fékk,

að dáinn sé vinurinn kæri.

Ég óskaði þess, er að gröf hans ég gekk,

að í grenndinni ennþá hann væri.

 

Sjálfur, ef vin þú átt góðan í grennd.

Gleym ekki, hvað sem á dynur,

að albesta sending af himnum send

er sannur og einlægur vinur.

 

Hending eftir dóttir mína

Ég var að taka saman blöð sem dóttir mín hafði krotað á.  Þar var á einu blaði eftirfarandi.

"Írak

réðst á

Vestmannaeyjar

Þá dó máfur "

Kannski er þetta öll hættan sem vesturlöndum hefur  stafað af Írak.