Tímabærar breytingar en samt ganga þær of stutt.

Það er mjög sérstakt að þegar ný barnalög tóku gildi árið 2003 þá voru þau þegar orðin úreld og ekki í takt við tímann.  Sama virðist um þessar breytingar á þeim lögu.

Þessi lög eru skref framm á við en það hlýtur að vera stutt í það að börn geti verið skráð með lögheimili hjá bæði mömmu og pabba.  Flest börn sem eiga foreldra sem búa ekki saman búa í lengri eða skemmri tíma á hinu heimilinu sem er í dag ekki lögheimili.  Björn Bjarnason skipaði þessa nefnd og á heiður skilinn.

Þó má líka sjá að þarna eru hortittir eins og það að "ekki lögheimilisforeldri" hafi ekkert um það að segja hvort flutt sé með barnið landshorna á milli og það er ekki kveðið skýrt á að kostnaður vegna umgengni sé sameiginlegur. 

Þessar breytingar eru því tímabærar og skref í rétta átt en ganga því miður of stutt.

Miklar breytingar á barnalögum í bígerð

Athugasemdir

[Björn I (IP-tala skráð) 12.1.2010 kl. 15:50]

Hví finnst þér það eðlilegt að forsjárlaus aðili fái einhverju ráðið um búsetu forsjáraðila og fjölskyldu hans?

Nú á mín kona eitt barn úr fyrra sambandi og tvö börn með mér.  Segjum sem svo að ég geti bætt hag minnar fjölskyldu til muna með því að flytjast til Bolungarvíkur.  Átt þú þá að geta stöðvað það vegna þinna tilfinninga eða er ekki eðilegra að setjast niður og breyta eitthvað umgengninni, hafa hana sjaldnar en lengur ef hægt er, og að deila niður kostnaði?

Á forsjárlausi aðilinn að geta haft slík áhrif á maka og börn hans sem eru honum alls óskyld?

[Sigurður Haukur Gíslason, 12.1.2010 kl. 20:49]

Björn! Þú verður að skilgreina hvað er að bæta hag fjölskyldu? Þjónar það hagsmunum barnsins að annað foreldrið flytji út á land?

Því miður er allt of algengt að forsjárforeldrar flytji langt í burtu frá hinu foreldrinu eftir skilnað. Rannsóknir sýna að það sé barninu fyrir bestu að foreldrar búi í sama skólahverfi eftir skilnað.

[Gísli Gíslason, 12.1.2010 kl. 22:30]

Forsjárforeldri getur verið bæði lögheimilis foreldri og ekki lögheimilis foreldri, þegar forsjá er sameiginleg.  Það verður æ algengara að börn búi nokkuð jafnt hjá báðum.  Þegar svo er þá getur ekki verið neitt réttlæti í því að það sé eingöngu ákvörðun lögheimilisforeldri að fara með barnið varanlega í annað framandi umhverfi.

Þó það sé margt ágætt í þessum tillögum, þá er á sama tíma og lagt er til að hægt sé að dæma í sameiginlega forsjá þá er staða lögheimilisforeldris styrkt, enda segir að lögheimilisforeldri taki allar meiriháttar ákvarðanir.  Þetta gerir innihald sameiginlegrar forsjár rýrara en styrkir lögheimilisforeldrið á sama tíma og ekki er lagt til að börn geti átt tvö lögheimili jafnvel þó börn búi jafnt hjá báðum.  Þannig er ennþá því miður hortittir í þessu.