Ríkisstjórnin skipar nefnd er fjalli um stöðu einstæðra og forsjárlausra foreldra og réttarstöðu barna þeirra.

Ríkisstjórnin lagði fram þingályktunartillögu á sumarþinginu um aðgerðaráætlun til fjögurra ára til að styrkja stöðu barna og ungmenna.    Um það má lesa hér.   

Það þarf að bæta stöðu þeirra  20 þúsund barna sem búa við  það að foreldrar þeirra búa ekki saman.  Þessi börn er hættara við að lenda afvega í lífinu.  Besta forvörnin er að tryggja að báðir foreldrar  séu áfram virkir uppalendur í lífi barnanna eftir skilnað.    Staðreyndin er að börn sem búa   áfram hjá báðum foreldrum eftir skilnað þeirra spjara sig betur  en önnur börn.  Um það má lesa  hér.  Það þarf að viðurkenna  að barn geti átt heima á tveimur heimilum, en ekki á einu heimili og sé gestur á hinu  heimilinu. 

Það má benda á nokkra punkta sem snerta þennan hóp sem telur 20 þús börn, 14 þúsund mæður og 12 þúsund feður eða 46 þúsund Íslendinga.    

Forsjá:

• Að börn hafa lögheimili  í um 90% tilvika hjá móður eftir skilnað.
• Að sameiginleg  forsjá  er orðin meginregla  við skilnað foreldra á Íslandi , en á sama tíma eru nágrannalöndin okkar að fjalla um að gera sameiginlega forsjá og jafna umönnun að meginreglu, svipað og Frakkar gerðu 2002 og Belgar 2006.  Hér á landi þarf að koma innihaldi í sameiginlega forsjá, þannig að hún þýði sameiginleg foreldraábyrgð.
• Að hér á landi hafa dómarar ekki  lagaheimild til að dæma í sameiginlega forsjá jafnvel þó það þeir telji það barni fyrir bestu og sjái að annað foreldrið er að svipta barnið forsjá hins foreldrisins  á sínum forsendum en ekki forsendum barnsins.  Barnið tapar  því alltaf forsjá annars foreldris þegar mál lenda fyrir dómstóla hér á landi.  Víðast í nágrannalöndum hafa dómarar heimild til að  dæma  fólk í sameiginlega forsjá telji dómari það barni fyrir bestu. Það er sorglegt að löggjafinn íslenski  fullyrði að það sé barni aldrei fyrir  bestu að dómari tryggi að barnið njóti áfram forsjár beggja foreldra.

 Umgengni:

• Að oftast er venjuleg umgengni 2 dagar af hverjum 14. Víða erlendis er þessu fyrirkomulagi mótmælt sjá
• Að það er engin lágmarksumgengni til. Við gerð barnalaga þótti það of mikið afskipti af einkamálum fólks.
• Að sérfræðingar kerfisins vinna samkvæmt  að barn sé aldrei hjá föður á aðfangadag, sem er þveröfugt við verklagsreglur  t.d. í Noregi  þar sem barn á rétt á að vera til skiptis  hjá  foreldrum á jólum.
• Að það eru viðurlög við umgengnistálmunum virka ekki !
• Að oftast eru það mæður með persónuleikaraskanir sem beita umgegnistálmunum.

 Meðlög:

• Að forsjáraðili getur hvenær sem er sótt  um meira meðlag óháð umgengni,  ummönun og óháð tekjum þess maka sem sækir um og óháð aðbúnaði barna sinna til 18 ára aldurs þeirra.
• Að meðlagskerfi er hvergi í hinum vestræna heimi jafnfrumstætt og hér á landi.
• Að af 12092 meðlagsgreiðendum eru 96% feður (2005)
• Að hvergi í heiminum er lágmarksmeðlag  jafn hátt og á Í slandi
• Að það  eru 7162 í vanskilum eða 59% af meðlagsgreiðendum þar af 3139 með samning í gangi.
• Að það eru um 4023 skuldarar í mjög alvarlegum vanskilum,  

Ferðakostnaður

• Að ferðakostnaður barns er eini útgjaldaliður vegna barns, sem bara annað foreldrið ber. Í Noregi og víða annarsstaðar er ferðakostnaður sameiginlegur eins og önnur framfærsla barns.

 Upplýsgingar um barn:

• Að forsjárlausir eiga einungis rétt á munnlegum upplýsingum frá skólanum um börn þeirra, nema forsjárforeldrið gefi heimild.
• Að skólar mega ekki gefa upplýsingar sem tengjast heimilishögum forsjárforeldrisins. Þeir mega því ekki láta forsjárlausaforeldrið vita ef barn kemur vanhirt, vannært eð nestislaust í skólann.  

 Skattaleg staða.

• Að forsjárlaust foreldri er meðhöndlað í skattkerfinu sem einstæðingur en hefur nákvæmlega sömu fræmfærslu skyldu og hitt foreldrið.

 Búseta

• Að í Svíþjóð búa  um 20%  af  börnum þeirra foreldra sem skilja í  dag með jafna búsetu. 
• Að almennt koma börn betur út  með jafnari samvistum við báða foreldra.
• Að á Íslandi á barn alltaf heima á einum stað en heimsækir hitt foreldrið. 

 Andlát.

• Að nýr  sambúðarmaki forsjárforeldris fær sjálfkrafa forsjá barns eftir  eitt ár í sambúð. Forsjárforeldrið (móðir) er í lófa lagið að neita faðir barns um sameiginlega forsjá, þarf engin rök fyrir því.   Nýr maki fær svo sjálfkrafa  forsjá barnsins ef forsjárforeldrið  deyr ári eða seinna eftir að sambúð hófst.