Svipað og hér á landi !

Alveg finnst manni á köflum að rökin hér á landi séu þau sömu og notuð eru í Noregi af andstæðingum aðildar þ.e. að andstæðingar aðildar séu séu talsmenn alþýðunnar gegn embættismannaveldi og illum, erlendum öflum.  Svona hálfgerð "Bjartur í Sumarhúsum" rök.  Hitt er annað að það er alls ekki sjálfsagt að ganga í EB, því þarf faglega fréttamennsku um koti og galla og ef ekki næst ásættanleg niðurstaða í sjávarútvegsmálum þá er okkur væntanlega betur borgið fyrir utan. Það er ánægjulegt að svona frétt rati í Morgunblaðið en ekki bara kranafréttamennska gegn aðild eins og hefur verið ráðandi.   Vonandi  gefur þetta fyrirheit um faglegri fréttamennsku þar á bæ.  Upplýst umræða hlýtur að hjálpa þjóðinni að taka upplýsta ákvörðun um hugsanlega aðild.

Andstæðingar illra afla

Athugasemdir

[Garðar Valur Hallfreðsson, 23.8.2010 kl. 15:32]

Ég er þér hjartanlega sammála að það þurfi að fara fram málefnaleg umræða um aðildarumsókn Íslands að ESB, kannski fullseint í rassinn gripið þar sem við erum búnir að sækju um, en allt í lagi að taka umræðuna hvort eð er.  Umræðuna hefur alltaf vantað, menn leggjast í fylkingar og berjast hatrammri baráttu um hið góða og illa, en eru virkilega engar staðreyndir sem hægt er að rýna í?

Annað sem tengist þessari frétt beint, mér verður mikið til þess hugsað til þess þegar ég les fréttir um Noreg og þeirra reynslu af þjóðaratkvæðagreiðslum í ESB.  Þeir hafa nefnilega kosið tvisvar og hafnað.  Ég velti því fyrir mér hvort það fari að styttast í aðrar kosningar hjá þeim, þ.e.a.s. aðrar kosningar um aðild að ESB fyrir Noreg.  Er það semsagt þannig að ef þjóð kýs að ganga ekki inn í sambandið þá er bara kosið aftur eftir 20 ár (eða þangað til Já-ið kemur)?

Ef svo er, væri þá stofnað til kosninga aftur 20 árum eftir inngöngu til að kjósa um það hvort það ætti að segja sig úr sambandinu eður ei.  Þetta er kannski góðlátleg og barnaleg sýn á málið en ég fer óhjákvæmilega að hugsa um málið út frá þessari staðreynd því Norðmenn hafa nú þegar kosið tvisvar.  Eins varð mér hugsað um Lissabon sáttmálann í Írlandi en þar var bara kosið þangað til hann var samþykktur, var það ekki annars?

Bara smá spuni af minni hálfu....

[Gísli Gíslason, 23.8.2010 kl. 15:39]

Þetta er ágætur spuni,  þjóðaratkvæðagreiðslur eins og í Noregi hafa farið fram 2 sinnum.  Ég held að endurtekin atkvæðagreiðsla stafi fyrst og fremst að því að það er pólitískur vilji í ákveðnum flokkum að ganga í EB og þeir halda umræðunni og kröfunni um inngöngu vakandi.

[Garðar Valur Hallfreðsson, 23.8.2010 kl. 15:51]

Já einmitt, það er að sjálfsögðu þannig að flokkarnir ákveða að sækja um o.þ.h.  Það er þá spurning ef slíkur flokkur kæmist til valda eftir inngöngu, þ.e.a.s. ef ESB-andstæðingur kæmist til valda í einhverju landi eftir inngöngu, hvort þeir geti farið fram á þjóðaratkæðagreiðslu um útgöngu úr sambandinu.

Ætli það sé í sumum löndum þannig ef þjóðin myndi kjósa Nei, hvort það þyrfti að líða tiltekin tími áður en önnur kosning megi fara fram? 

[Gísli Gíslason, 23.8.2010 kl. 22:24]

Góður punktur. Í dag hefur aðeins eitt ríki gengið úr EB og er það Grænland.  Ríki getur náttúrulega gengið úr EB,  en ég veit ekki um neitt ríki sem er innan borðs þar sem krafan er það sterk að þjóðaratkvæðagreiðsla væri líkleg. En það er mikilvægt að það er og á að vera hægt að ganga úr ssambandinu eins og í það.