Sorglegt !

Það er sorglegt  þegar annað foreldrið hverfur úr lífi barns eftir skilnað.  Oftast eru það feður, eðli málsins samkvæmt þar sem að börn búa yfirleitt áfram hjá mæðrum eftir  skilnað. 

Börn sem alast upp án feðra vegnar almennt verr í lífinu, það má lesa um það hér. 

Börn, sem alast áfram upp hjá báðum foreldrum eftir skilnað,  spjara sig  betur.  Það má lesa um það hér:

Ástæður fyrir að feður hverfa úr lífi barna má m.a. lesa í  eftirfarandi vísindagrein.

 

Ástæður sem feður gefa fyrir því að hafa ekki samband er summarað í töflu 1 í greininni.  Þar  segir segir að 36 af þeim 40 feeðrum sem rætt var við gáfu þá skýringu að  barnsmóðir eða fjölskylda hennar kæmi  í veg fyrir samband og þannig  hefði sambandið með tímanum alfarið rofnað.  

Um allan heim eru til félög sem berjast fyrir foreldrajanfrétti, þ.e. að báðir foreldrar eigi að vera jafn virkir  í uppeldi barnanna óháð hjúskaparstöðu foreldranna.  Eðli malssins samkvæmt eru þetta feðrafélög að uppistöðu til.

Í  ljósi ofangreindra greina, þá er ljóst að það er barni geysilega mikilvægt að eiga tvo foreldra, en það er líka  mikilvægt fyrir almennt jafnrétti, t.d. stöðu kynjanna á vinnumarkaði að jafna ábyrgð kynjanna í uppeldishlutverkinu.  En fyrst og fremst eru það bestu hagsmunir barna að  eiga bæði pabba og mömmu til að halla  sér að.

Faðirinn olli vonbrigðum

Athugasemdir

[Signý, 10.6.2007 kl. 14:33]

Einhvernvegin mundi maður nú halda að það skipti ekki máli hvort það væri móðirin eða faðirinn sem hyrfi úr lífi manns. Held það sé alveg jafn slæmt að móðir manns hverfi. En hvað veit ég svosem :) Þó það sé líklega algengara að feður séu þeir sem vanti í líf barna, þá er það samt ekki reglan....Líklega bara minna talað um það ef það eru mæðurnar... 

[Gísli Gíslason, 10.6.2007 kl. 16:42]

Það er alveg rétt að trúlega er það alveg  jafn alvarlegt ef móðurina vantar í lif barns.   Bestu hagsmunir barna er að eiga báða foreldra sem virka  uppalendur.

[Aðalheiður Ámundadóttir, 11.6.2007 kl. 20:56]

Sæll Gísli

Ég er laganemi og sérlegur áhugamaður um þessi mál og hef sótt um aðild að félagi ábyrgra feðra (sem ég hélt þar til nýlega að ég hefði ekki rétt til) Bloggaði um málefni forsjárlausra feðra í gær eða fyrradag, en mér finnst undarlegt hve lágt þessi umræða fer ennþá þrátt fyrir viðleitni ábyrgra feðra