Ályktun Bandaríkjanna byggð á vanþekkingu.

Það er dapurt að Bandaríkin sendi frá sér svona ályktun, þar sem þau lýsa áhyggjum yfir því að hvalstofnar við Ísland séu ekki nógu stórir til að þola veiðar.  Þetta bendir enn og aftur á þá staðreynd að kynning stjórnvalda og hagsmuna aðila á málsstað hvalveiða er í molum.   

Bandaríkin fordæma hvalveiðar

Nýjan forseta fyrir hið Nýja Ísland !

Í þeirri endurnýjun sem á sér stað á meðal forystumanna í samfélaginu þá getur forsetinn engan veginn verið undanskilinn.   Ólafur var virkur hluti af útrásinni með sumum af þeim víkingum sem nú eru hvað umdeildastir.   Það væri gott ef forsetinn myndi segja af sér þegar búið er að mynda nýja ríkisstjórn eftir Alþingis kosningarnar í vor.  Þá fengi ný ríkisstjórn starfsfrið þar sem þjóðin og fjölmiðlar yrðu uppteknir af forsetakosningum en ekki með smásjánna á nýrri ríkisstjórn.   Það er mikilvægt að ný ríkisstjórn, hver sem hún verður, fái starfsfrið.  Ólafur Ragnar Grímsson væri meiri maður ef hann myndi nú eftir Alþingiskosningar segja af sér og gefa þjóðinni kost á að velja sér nýjan forseta fyrir hið Nýja Ísland.  Annar hef ég skrifað um þetta áður.

Tæpur þriðjungur ánægður með forsetann

Á Íslandi mætti meintur faðir ekki fara í faðernismál!

Þetta mál er með ólíkindum á eiginlega allan hátt.   Það eru fleiri piltar sem virðast koma til greina sem faðir þessa litla barns.  Á Íslandi hefði enginn þessara drengja átt rétt á að fara í faðernismál en aðeins móðirin eða barnið seinna meir.

Sbr. Barnalög nr 76/2003

"10 gr. Stefnandi faðernismáls getur verið barnið sjálft, móðir þess eða maður sem telur sig föður barns, enda hafi barnið ekki verið feðrað, 

Forsenda fyrir því að karlmenn geti höfðað faðernismál er að barn sé ófeðrað.  Sorglegast í þessu er að þetta eru nýleg lög og voru samþykkt á hinu háa Alþingi.

 

Hver er pabbinn?

Eðlilegt að spyrja hver sé framtíðarleiðtogi Samfylkingar.

Það hlýtur að vera eðlilegt að flokksmenn Samfylkingar velti fyrir  sér hvort heppilegt sé að ISG leiði flokkinn í næstu kosningum.  Ingibjörg á sannarlega glæstan feril í borgarmálum, eftir að hafa leitt R-listann til  sigurs í 3 kosningum.  Á þeim tíma virtist enginn  eiga roð í hana í rökræðum og hún var öryggið uppmálað og eðlilegt að vinstri menn horfðu til hennar sem framtíðarleiðtoga.

Vistaskipti hennar yfir í landsmálin hafa þó verið frekar brösug.   Ég minnist þess að  eftirfarandi 3 ástæður hafa verið nefndar fyrir  stjórnarslitum við  Sjálfstæðisflokk.

a) Hlutirnir gengu of hægt undir forystu Geirs Haarde.  Staðreyndin er sú að flest frumvörp sem núverandi ríkisstjórn er að leggja fram urðu til  í fyrri ríkisstjórn en beið afgreiðslu hjá Samfylkingunni vegna veikinda ISG.  Hlutirnir gengu því hægt vegna þess að Samfylkingin var ekki í stakk búinn til að afgreiða mál í fjarveru ISG.

b) Sjálfstæðisflokkur verður að breyta um Evrópustefnu.  Staðreyndin er sú að Sjálfstæðisflokkurinn var og er á fullu í naflaskoðun um Evrópumálin.  Ekki er hægt að sjá að neitt sambærilegt sé í gangi hjá VG.  Þannig  treystir Samfylkingin sér að vinna með flokki sem er mest á móti umsókn Íslands í EU.  

c) Samfylkingin vildi forsætisráðuneytið.  Staðreyndin var sú að eftir að ljóst var að Geir Haarde og Ingibjörg Sólrún voru veik, þá myndi Þorgerður Katrín verða forsætisráðherra, fyrst íslenskra kvenna.  Þetta gat ISG & Co ekki hugsað sér.  Það varð því úr að mynda nýja stjórn með Jóhönnu sem forsætisráðherra. 

Það að ISG segi að Samfylking  hafi axlað ábyrgð með því að mynda nýja stjórn stenst því alls ekki nánari skoðun, heldur voru búnar til ástæður til að slíta samstarfinu og flokkur hennar var ekki í takt á meðan hún var á sjúkrahúsi og ástæður fyrir stjórnarslitunum voru ódýrar og Samfylkingunni ekki til  sóma.

Það má því færa efnisleg rök fyrir því að ISG geti ekki verið hluti af hinu nýja Íslandi, frekar en Davíð Oddsson, Ólafur Ragnar Grímsson, bankastjórar gömlu bankanna nú eða Geir Hilmar Haarde.   til þess er einnig hún of innvinkluð í margt í gamla kerfinu.   Krafan um nýtt fólk fyrir hið nýja Ísland nær einnig til  hennar.

Ekki bætir það að ISG tók þátt  í einni  mestu vitleysu i utanríkismálum þegar hundruðum milljóna af  skattfé landsmanna var kastað á eldinn með framboði til Öryggisráðs Sameinuðuþjóðanna.   Ríkissjóður hefði núna full not fyrir þessa fjármuni í þarfari hluti.

Hvorki Jón Baldvin eða Jóhanna eru framtíðarleiðtogi fyrir Samfylkinguna, einfaldlega vegna þess að þeirra  tími er liðinn eða að líða.  Framtíðarverkefni  þeirra beggja er að njóta eftirlaunaáranna en ekki vera í fremstu röð íslenskra stjórnmála.  Mikilvægasta hlutverk ISG hlýtur að vera að ná fyrri heilsu og hún getur ekki verið hluti af hinu Nýja Íslandi.  Þegar allt þetta er lagt saman þá er deginum ljósara að eðlilegt er að spyrja hver verður framtíðarleiðtogi Samfylkingar ?

 

Ingibjörg Sólrún ekki að hætta

Hið nýja Ísland þarf nýjan forseta.

Krafa samtímans er að athafna- og stjórnmálamenn geri upp fortíð sína og tengls sín við bankahrunið.  Hið nýja Ísland skal byggja á forystu sem hvorki tengist eða ber ábyrgð á bankahruninu.

Það er því ljóst að það verður uppstokkun í landsmálum og í bankakerfinu sem einnig getur haft afleiðingar útí atvinnulífið þar sem bankarnir eiga ríka hagsmuni að gæta.

Forseti Íslands, Ólafur Ragnar Grímsson studdi og dásamaði útrásarvíkingana í ræðu og í riti.  Menn í viðskiptum á erlendri grundu með Forseta Íslands í sínu fylgdarliði þóttu trúverðugir og fengu ríka fyrirgreiðslur.  Hluti af þeim fjármunum er nú að falla á þjóðina.   Sterk tengsl forsetans við ákveðnar viðskiptablokkir er staðreynd.  Þessir sömu aðilar eiga ráðandi hlut í stærstu fjölmiðlum landsins. Síðasta ríkisstjórn Davíð Oddssonar vildi setja leikreglur til að tryggja dreift eignarhald á fjölmiðlum. Það hugnaðist Ólafi ekki sem neitaði að undirrita fjölmiðlalögin.  Þannig tryggði hann óbreytt eignarhald á fjölmiðlum.  Davíð hefur verið í kastljósi fjölmiðlanna en Ólafur Ragnar ekki á sama hátt, þó það sé efnisleg ástæða fyrir gagnrýnni umfjöllun um þátt hans í útrásinni.    

Ólafur Ragnar hefur verið öðruvísi forseti en forverar hans.  Á margan hátt hef ég kunnað ágætlega við margt sem hann hefur sagt og gert.  Hann hefur engu að síður verið pólitískari og virkur þáttakandi í útrásinni. Þannig er hann ekki eins hlutlaus og fyrirrennarar hans voru.  

Ólafur Ragnar Grímsson getur í mínum huga ekki verið hluti af hinu nýja endurreista Íslandi.   Til þess hefur hann setið of lengi og verið of virkur þáttakandi í útrásinni, sem nú virðist á góðri leið með að setja íslensku þjóðina í alvarlega skuldaklemmu.  Við þurfum því nýjan forseta á Bessastaði sem hvorki tengist eða ber ábyrgð á bankahruninu.  Slíkur forseti verður hluti af hinu nýja Íslandi.

Jakob Björnsson með flotta grein í Morgunblaðinu í dag.

Jakob Björnsson hefur verið iðinn  á síðustu árum við að skrifa um orkufrekan iðnað og kosti hans.   Þegar bylgja mótmæla reis sem hæst á móti Kárahnjúkavirkjun og uppbyggingu atvinnuvega á Austurlandi þá stóð hann eins og klettur í hafinu og var ætíð með efnisleg rök fyrir því að eðlilegt er að við nýtum hina hreinu orku sem felst í fallvötnunum okkar.   Þannig  hefur hann ávallt verið ötull talsmaður skynsamlegrar uppbyggingar í orkumálum.

Í dag skrifar hann svo í Morgunblaðið grein sem ber heitið: "EKKI EÐA HELDUR OG".  Þar bendir hann á þá staðreynd að uppbygging í orkufrekum iðnaði  útilokar ekki uppbyggingu á þekkingariðnaði.  Hann segir m.a.

"Fyrir okkur Íslendinga er ekki um að ræða val milli orkufreks iðnaðar og annarra atvinnuvega. Við þurfum á hvorutveggja að halda og höfum menntunarforsendur til að nýta okkur hvorttveggja."

Orði í tíma töluð, eins og annað sem kemur frá hinum aldna fyrrverandi Orkumálastjóra.

Annað sambærilegt mál þar  sem að tveimur atvinnugreinum er stillt upp sem andstæðum, eru hvalveiðar og ferðamannaiðnaður.  Það mætti yfirfæra ofangreinda fullyrðingu Jakobs yfir á hvalveiðar og ferðamannaiðnað.

"Fyrir okkur Íslendinga er ekki um að ræða val milli hvalveiða og ferðamannaiðnaðar. Við þurfum á hvorutveggja að halda og höfum menntunarforsendur til að nýta okkur hvorttveggja."

 Það væri betur ef svona einföld rökrétt hugsun yrði ríkjandi hér á landi og viðurkennt að við þurfum fjölbreytta flóru atvinnuvega, virkjanir, álver, hvalveiðar og ferðmannaiðnaður er hluti af því.

 

 

Fjölgar gistinóttum þrátt fyrir hvalveiðar !

Það er athyglisvert að gistinóttum fjölgar þrátt fyrir hvalveiðar á síðasta ári.  Ferðamannaiðnaðurinn ætti nú að hysja upp um sig buxurnar og fara að vinna að því hvernig hvalveiðar og ferðamannaiðnaður vinnur best saman.  Það eru öll efnisleg rök fyrir því að nýta hvali.

Gistinóttum í desember fjölgaði um 10%

Vinstri stjórn tekur við sama dag og Norðfirðingafélagið heldur sólarkaffi !

Nafnið litla Moskva hefur þannig loðað lengi við Norðfjörð/Neskaupstað sem var  "austasti og rauðasti bærinn á landinu bláa".  Þar var ríki vinstri manna eins og Lúðvíks Jósepssonar ofl góðra manna sem settu með afgerandi hætti spor í samtímann.  

Gömlu "kommarnir" heima á Norðfirði litu á það sem mikilvægasta verkefni stjórnmálanna að allir hefðu vinnu enda væri atvinna fyrir alla forsenda fyrir að fólk gæti skapað sér góð lífsgæði.  Vonandi verður það sami fókus hjá þessari ríkisstjórn sem og þeirri sem tekur við eftir kosningar.    Núverandi ríkissstjórn setur sig uppá móti öllum frekari uppbyggingu á álverum, sem skapa hundruðum manna atvinnu.  Þannig lofar byrjunin ekki góðu.

Hvað sem því líður þá er það skemmtileg tilviljun að sama dag og Norðfirðingafélagið í Reykjavík heldur sólarkaffið sitt þá tekur fyrsta vinstri ríkisstjórn í 18 ári við völdum !  

 

Stjórnarskiptin vekja athygli

Sorglegt af Jóhönnu!

Björn Bjarnason hefur verið starfsamur ráðherra.   Jóhanna Sigurðardóttir hefur einnig verið starfsamur ráðherra, alltaf þegar hún hefur verið ráðherra.   Bæði eru fagmenn og ég ber mikla virðingu fyrir þeim báðum. 

Ef Jóhanna hafði þörf fyrir það að sparka í einhvern af ráðherrum Sjálfstæðisflokksins, þá hefði hún gert betra val með því að velja einhverja aðra en Björn Bjarnason.   Því var þetta sorglegt af henni.  Björn hefur verið starfsamur ráðherra og einn albesti fagmaður sem hefur verið ráðherra á Íslandi síðustu áratugina.  Sama má segja um  Jóhönnu sem á  mikið verk fyrir höndum.

Jóhanna Sigurðardóttir er 67 ára á þessu ári og Björn er 65 ára á þessu ári.  Væntanlega er þetta því þeirra síðasta kjörtímabíl.  Bæði eru afburðarstjórnmálamenn og vonandi koma nýjir þingmenn á næsta kjörtímabil sem hafa  sömu vinnusemi og fagmennsku og þau tvö.

Birni þótti lítið leggjast fyrir Jóhönnu