Mikilvægt að þetta fari fyrir hæstarétt.

Það eru margir með myntkörfulán og margir eru í alvarlegum vandamálum.  Hér á landi varð algert efnahagslegt hrun,  og við fengum á okkur hryðjuverkalög sett af Gordon Brown og ríkisstjórn hans.  Afleiðing af öllu þessu var að lán stökkbreyttust og margfölduðust.  Það má örugglega færa rök að force majore ,  en það ákvæði gengur út á að það að ef það er forsendu brestur í samningi þá geti það leitt til þess að aðilar séu óskuldbundnir af ákvæðum samningsins. 

Í skilmálum Sjóvá segir

"12. gr. Óviðráðanleg ytri atvik (force major)

Geti Sjóvá-Almennar tryggingar hf. vegna óviðráðanlegra ytri atvika ekki efnt skyldur sínar samkvæmt vátryggingunni eða greiðsla dregst af þeim sökum, bera Sjóvá-Almennar tryggingar hf. ekki ábyrgð á afleiðingum greiðslufalls eða greiðsludráttar. Með  viðráðanlegum ytri atvikum er átt við óvenjuleg atvik, sem Sjóvá-Almennum tryggingum hf. verður ekki um kennt og eru þess eðlis að telja verður, að félagið hefði ekki átt að hafa þau í huga, þegar vátryggingarsamningur var gerður, svo sem styrjöld, óeirðir, uppþot, verkfall, verkbann eða opinber höft."

Yfir Ísland gekk uppþot, opinber höft,  og landið lenti í styrjaldarástandi að fá á sig hryðjuverkalög.  Afleiðing varð stökkbreytt lán sem hafa kostað mikla ógæfu hjá mörgum fjölskyldum.

 

Gert að greiða myntkörfulán

Athugasemdir

[Guðmundur Ásgeirsson, 3.12.2009 kl. 16:10]

Góðir punktar hjá þér!

[Gísli Gíslason, 3.12.2009 kl. 17:01]

Það hlýtur að vera eðlilegt að fólk greiði af lánum m.v. eðlilegar efnahagsþróun en það greiði ekki það sem verður til vegna hrunsins, þ.e. stökk breytingar á lánunum og lánaforsendum.  Sá hluti hlýtur að falla undir force majore.

[Guðmundur Ásgeirsson, 3.12.2009 kl. 17:10]

Það stendur meira að segja í samningslögum að samningsaðili skuli ekki beita fyrir sig samningi ef kringumstæður skapast sem samningurinn gerir ekki ráð fyrir. Ég held að engin fjármálafyrirtæki hafi gert ráð fyrir efnahagshruni í samningum sem þau gerðu við lántakendur, því hljóti forsendur slíkra samninga að vera brostnar og þurfi að semja um þá upp á nýtt. Auk þess hlýtur að þurfa líta til þess sanngirnissjónarmiðs að báðir aðilar deili með sér tjóninu.

[Arnar Geir Kárason (IP-tala skráð) 3.12.2009 kl. 17:21]

Ef þetta fer ekki fyrir hæstarétt þá fer ég allavega með mitt mál alla leið þangað en ég er í sömu stöðu og þessi maður nema kannski nokkrum mánuðum á eftir.

Mér hefur ekki ennþá borist stefna frá lánveitandanum Avant.

Það sem mér þykir sérkennilegast við þetta mál er eftir lestur á dóminum að hvergi er vísað til laga 38/2001 og greinar í þeim sem segir að ólöglegt sé að binda skuldbindingar í íslenskum krónum við dagsgengi erlendra gjaldmiðla.  Annað hvort var Björn Þorri að skíta uppá bak eða þá að ekki séu öll gögn málsins uppi á vefnum.

Í frumvarpi til laga 38/2001 er þess getið að þeir aðilar sem verði uppvísir um að brjóta þessi lög séu sekta og skaðabótaskyldir.  Nú er spurningin hvort að ríkið vilji dæma sér í óhag þar sem ríkið á orðið alla bankana.

[Gísli Gíslason, 3.12.2009 kl. 17:22]

Það er athyglisvert og það ætti að láta reyna á þetta ákvæði. Það er  eðlilegt að fólk borgi m.v. óstökkbreytt lán en borgi ekki stökkbreytinguna.

[Arnar Geir Kárason (IP-tala skráð) 3.12.2009 kl. 17:48]

Það er líka sú krafa sem ég gerði gagnvart Avant, ég endurreiknaði höfuðstólinn á láninu og bauð þeim að halda áfram að borga miðað við upphaflegar forsendur en þeir neituðu.

Þá hætti ég að borga af láninu og er bara að bíða eftir stefnunni sem lögfræðingurinn hjá Avant var búinn að lofa mér fyrir 3 mánuðum síðan.

Mér þykir það óeðlilegt sem að mér skilst vera krafa mannsins í dóminum að hann fari framá að allt lánið falli niður.

[Gísli Gíslason, 3.12.2009 kl. 19:07]

það er óeðlilegt að fara fram á að fá allt lánið niðurfellt, en sanngirni að maður greiðið m.v. "eðlilega" efnahagsþróun, en ekki náttúruhamfara eins og yfir þjóðina gekk

[Arnar Geir Kárason (IP-tala skráð) 4.12.2009 kl. 00:03]

Að sjálfsögðu er eðlileggt að standa við það sem maður semur um.

Ég fer ekki framá neitt nema það að vera ekki krafinn um annað en það sem ég samdi um. 

En lögin kveða hinsvegar á að lánveitandinn er sekta og skaðabótaskyldur þannig ef það færi svo að ég myndi vinna það mál þá hef ég verið að vellta því fyrir mér að sækja minn rétt til skaðabóta enda tel ég að þetta hafi valdið mér gífurlegu tjóni.

Til þess að standa í skilum við lánið mitt sem ég striðaði og puðaði eins og ég gat að þá þurfti ég að selja mótorhjólið mitt, og að kaupa annað miðað við gengisfallið myndi kosta mig rúmlega milljón meira en ég keypti það á 2 mánuðum fyrir hrunið.  Ég hef einnig þurft að láta margt annað sitja á hakanum sökum þess sem ég hef laggt á mig, þessi aukna birði hefur skilað mér á lengri vinnudögum, minni hvíld og minni tíma með fjölskyldu minni.  Það gefur meiri óánægju aukið stress, bakverki og höfuðverki og önnur óþægindi sem að því fylgja.

Ég myndi hiklaust fara í 2-3 milljóna skaðabótamál og að lánið yrði fellt niður til vara færi svo að lánið væri dæmt ólöglegt.

[Gísli Gíslason, 5.12.2009 kl. 09:58]

Já það er alveg eðlilegt að fólk borgi af lánum sínum m.v. eðlilegar forsendur en borgi ekki þann hluta af láninu sem verður til út af hruninu, því hrunið er force majore.