Gott samfélag á Álftanesi !

Þrátt fyrir erfiða stöðu á Álftanesi þá er þar flott samfélag og barnavænt samfélag í fallegu umhverfi.    Skálmöld í bæjarstjórn Álftaness hefur komið óorði á þetta góða samfélag.   Á listinn tók við ágætu búi árið 2006, en náði á 3 árum á keyra sveitarsjóð í þrot.  Þegar ljóst var að sveitarsjóður væri kominn í þrot, þá upphófst söngurinn að sveitarfélagið hefði ekki fengið réttan skerf úr Jöfnunarsjóði Sveitarfélaga og svo var náttúrulega kreppunni líka kennt um.   Það væri hollt fyrir forsvarsmenn Á listans að líta gagnrýnum augum á sín verk og sitt vinnulag í þessum hörmungum í stað þess að leita að blórabögglum annarsstaðar. 

Þrátt fyrir erfiða stöðu bæjarstjóðs á Álftanesi þá verður áfram gott samfélag, sem þarf að finna leið útúr þessum ógöngum.   Þar er ögrun og mikið verkefni að takast á við.

Álftanes í gjörgæslu ráðuneytis

Af hverju eru fjármunir fluttir til ?

Hér er ekki verið að spara 20 milljónir heldur er hætt við reglulega leit að ristilkrabbameini og þeir fjármunir sem áttu að nota þar eru notaðir í leit að leg og brjóstakrabbameini. 

Í töflu hér að neðan má sjá að á 10 ára tímabili eru margir sjúkdómar sem leggja  jafn marga eða fleiri en þeir sjúkdómar, þar sem stundaðar eru regluleg krabbameinsleit.

 

Dánarorsakir	1986-2005
Eyðni	26
Illkynja æxli í leghálsi, legi og  eggjastokki	493
Brjóstakrabbamein	755
Lagnvarandi alkóhólismi	50
Flutningaóhöpp.	662
Sjálfsvíg	648
Blöðruhálskirtill	854
Ristill, endaþarmur	964

Heimild.  www.hagstofa.is 

Eyðni.

Trúlega er það virkum forvörnum að  þakka að þessi sjúkdómur varð ekki að faraldri.  Einnig hafa forvarnir aukið upplýsingar um sjúkdómin og þar með minnkað vanþekkingu og fordóma.

Æxli í leghálsi, legi og eggjastokkum og brjóstakrabbamein.

Konur fara reglulega í skimun fyrir bæði brjóst og leghálskrabbameini.  Þannig er mörgum lífum bjargað og oft er baráttan við illvígan sjúkdóm hafin mun fyrr sem eykur líkur á bata.

Langvarandi alkóhólismi.

Umræða og upplýsingar ásamt virku starfi SÁÁ hefur skilað samfélaginu ómældum forvörnum og hjálpað hundruðum einstaklingar að ná fótfestu til að lifa með þennan illvíga sjúkdóm.  

Flutningaóhöpp.

Við sjáum reglulega í auglýsingar og uppstillt bílflök  við þjóðvegin o.s.frv.  Þetta hefur ríkt forvarnargildi og  bjargar árlega mörgum frá að lenda í alvarlegum bílslysum þar sem afleiðingar geta verið ýmist andlát eða örkuml.

Sjálfsvíg.

Það eru svipað margir sam hafa fallið fyrir eigin hendi á síðutu 10 árum og hafa látist í umferðarslysum.  Hér erum við trúlega nánast á byrjunarreit, lítið sem ekkert forvarnarstarf og þögnin er ennþá þung um þennan málaflokk.

Blöðruhálskirtill.

Það eru fleiri  karlmenn sem látast úr krabbameini í blöðruhálskirtli en konur úr brjóstakrabbameini.  Það er rík þörf á að komið verði á fót reglubundinni krabbameinsleit, eins og tíðkast við leit að brjósta og legháls krabbameini.

Ristill og endaþarmur.

Á 10 ára tímabili látast tæplega 1000 manns og það eru bæði konur og  karlar.   Það er rík þörf  að koma á fót reglubundinni krabbameinsleit fyrir þennan sjúkdóm. 

Niðurlag.

Það er mikilvægt að samfélagið setji á fót krabbameinsleitarstöðvar til að skima  krabbamein bæði í blöðruhálsi,  ristli og endaþarmi.  Við að greina sjúkdóma  á frumstigi, þá aukast líkur á bata.  Færri einstaklingar þurfa að fara í miklar og erfiðar krabbameinsmeðferðir. Að greina sjúkdóminn snemma gerir baráttu sjúkllingsins auðveldari og sparar jafnframt hinu opinbera fjármuni við erfiðar og langvinnar lækningameðferðir.  Þeir fjármunir eru betur nýttir í forvarnarstarf.  En það e jafnframt stórfurðulegt að fjármunir sem áttu að fara í leit að ristilkrabba hjá einstaklingum á aldrinum 60-69 ára skuli vera fluttir til að leita  að krabbameini sem einungis greinist hjá konum, eðli málsins samkvæmt.   Hvað eru miklir fjármunir á ári sem fara í virka leit að krabbameini hjá  konum og hvað eru mikilir fjármunir  sem fara í krabbameinsleit hjá körlum eða krabbamein sem leggst á bæði kyn.   Er hér mál sem  Jafnréttisstofa ætti að fjalla um? 

Hætt við skipulagða leit að ristilkrabbameini

Það sem vantar í þessa umræðu !

Það er auðvitað gott og mikilvægt að allar þjóðir leggist á eitt að draga úr losun gróðurhúsalofttegunda. 

En ef starfsemi er sett niður hér á landi og hún gefur frá sér X magn gróðurhúsalofttegunda  og þessi starfsemi leysir af hólmi sambærilega starfsemi annarsstaðar sem gefur frá sér 2X magn gróðurhúsaloftegunda, þá hefur  Ísland lagt af mörkum mikilvægt skref til minnkunar á losun gróðurhúsaloftegunda þó að losunin hér á landi aukist.  Ákvæði um það vantar i svona yfirlýsingar.

Íslendingar munu draga úr losun

Að mjólka nytin úr kúnni !

Við  Íslendingar höfum búið  við gott tekjuskattskerfi, þar sem að ein skattaprósenta gildir fyrir  alla og allir hafa persónuafslátt.  Það þýðir það að fólk með lágar tekjur greiðir mun minni skatt hlutfallslega af launum sínum heldur en fólk með hærri tekjur.  Kerfið er einfalt, skilvirkt og tryggir það að þeir með hærri laun greiða meiri skatta hlutfallslega en þeir með lægri laun. 

Nú þarf að auka tekjur ríkissjóðs.   Eðlilegasta ráðstöfunin hefði verið að ráðast  gegn atvinnuleysinu en þar berst ríkisstjórnin af fullum þunga gegn uppbyggingu á bæði á Bakka og í Helguvík og kemur með afgerandi hætti í veg fyrir að búin verði til  ný störf.  Á meðan eru þúsundir einstaklinga atvinnulausir sem ekki greiða neina skatta en þyggja atvinnuleysisbætur.   Að virkja þennan hóp í atvinnulífið væri besta og skilvirkasta ráðstöfunin til að auka tekjur í ríkisskassann.  Nei það má ekki því nú er orðið bannorð að virkja og bannorð að leggja rafmagnslínur um landið okkar og því verða þúsundir Íslendinga áfram atvinnulausir.

Lausnin hjá  ríkisstjórninn er að henda núverandi kerfi og taka upp þrepaskipt skattkerfi og skattleggja þyngra þá með hærri laun.  Ef ríkisstjórnin vildi auka álögur á þá  tekjumeiri þá hefði verið mun eðlilegra og  einfaldara í framkvmd hækka skattaprósentuna, eða bara bæta við hátekjuskatti eins og var um árið.  Slík breyting hefði ekki kostað jafn umfangsmikla vinnu vegna kerfisbreytingar hjá bæði Alþingismönnum og embættismönnum.  Sú vinna hefði verið betur nýtt  í margt annað.

Það er margsannað ef skattaálögur aukast yfir eitthvað ákveðið stig, þá eykur það ekki skattekjurnar.  Í heimi hagræðinnar er þetta kennt við Laffer.   Á einfaldri íslensku heitir það að mjólka nytin úr kúnni, þ.e. ef kusa er  mjólkuð of hart þá minnkar það sem hún gefur af mjólk og í versta falli hætt að mjólka.  Það er vonandi að ríkisstjórnin mjólki ekki nytin úr íslensku samfélagi.

Skattafrumvörp til nefndar

Dreifð byggð og dreifð starfsemi?

Á Austurlandi hefur verið byggð enginn einn staður sem er 3 x stærri en næst stærstu staðir eins og t.d. Akureyri fyrir  Norðurlandi og Ísafjörður fyrir  Vestfirði.   Austfirðingafjórðungur hefur talið 10-12 þús manns dreift í mörg sveitarfélög sem voru flest með innan við 1000 íbúa áður en sameining sveitarfélaga hófst og ekkert með fleiri en 2000 íbúa.   Framundir 1970 og jafnvel 1980 rifust Seyðisfjörður, Neskaupstaður og jafnvel Eskifjörður um það hvað staður væri forystusveitarfélag fjórðungsins, enda voru þetta stærstu staðirnir með öflugust fyrirtækin og fjölbreytta atvinnustarfsemi.  Þessir staðir áttu það allir sameiginlegt að búa við slæmar vetrarsamgöngur og voru endastöðvar.   Það eru áratugir síðan það komu upp hugmyndir um að tengja saman Seyðisfjörð og Neskaupstað með göngum og frá þessum göngum átti líka að leggja göng til Egilsstaða.  Það heyrist lítið talað um þessa hugmynd í dag og eiga Austfirðingar trúlega fullt í fangi með að fá í gegn ný jarðgöng milli Eskifjarðar og Norðfjarðar.   Jarðgöng milli Seyðisfjarðar og  Neskaupstaðar hefði komið í veg fyrir þessir staðir væru þessar endastöðvar sem þeir eru. 

Sú þróun hefur átt sér stað allstaðar í hinum vestræna heimi að fólki sem starfar við framleiðslu fækkar en það fjölgar störfum í þjónustu og opinberri þjónustu.  Þetta á  líka við á Íslandi þar sem fólki sem starfar við fiskveiðar og fiskvinnslu og landbúnað, fækkar.  Á sama tíma fjölgar fólki sem vinnur við verslun og þjónustu.  Fyrir austan hefur fólki fækkað við sjávarsíðuna en íbúum fjölgað á Egilsstöðum og nú síðast á  Reyðarfirði í kjölfar uppbyggingar stóriðju þar.  Hinu opinbera hefur ekki þótt  skynsamlegt að setja niður þjónustufyrirtæki  á endastöðvum og einstaklingar  í einkarekstri staðsetja sína starfsemi miðsvæðis.  Bæði Seyðisfjörður og Neskaupstaður hefðu staðið mun sterkara í dag ef þessi staðir hefðu verið tengdir saman fyrir 20-30 árum og þróun byggðar á Austurlandi hefði orðið með allt öðrum hætt en er í dag.

Norðfirðingar hafa staðið í varnarbaráttu í mörg ár.  Þeir þurfa að verja tilvist  Fjórðungssjúkrahússins, Verkmenntaskólans osfrv.  Nú standa Norðfirðingar í enn einni varnarbaráttunni að reyna að halda hluta af bæjarskrifstofum Fjarðabyggðar á Norðfirði og koma í veg fyrir að allt verði staðsett á Reyðarfirði.  Norðfirðingar eiga samúð mína alla í þeirri baráttu.  Það er samt svo að þegar öll barátta fer í varnarvinnu, þá er lítið eftir fyrir sóknina og það hefur kannski verið stóra vandamálið í firðinum fagra, sem manni þykir svo vænt um.  Baráttukveðjur heim.

 

 

Fjölmenni mótmælti flutningi bæjarskrifstofu

Mikilvægt að þetta fari fyrir hæstarétt.

Það eru margir með myntkörfulán og margir eru í alvarlegum vandamálum.  Hér á landi varð algert efnahagslegt hrun,  og við fengum á okkur hryðjuverkalög sett af Gordon Brown og ríkisstjórn hans.  Afleiðing af öllu þessu var að lán stökkbreyttust og margfölduðust.  Það má örugglega færa rök að force majore ,  en það ákvæði gengur út á að það að ef það er forsendu brestur í samningi þá geti það leitt til þess að aðilar séu óskuldbundnir af ákvæðum samningsins. 

Í skilmálum Sjóvá segir

"12. gr. Óviðráðanleg ytri atvik (force major)

Geti Sjóvá-Almennar tryggingar hf. vegna óviðráðanlegra ytri atvika ekki efnt skyldur sínar samkvæmt vátryggingunni eða greiðsla dregst af þeim sökum, bera Sjóvá-Almennar tryggingar hf. ekki ábyrgð á afleiðingum greiðslufalls eða greiðsludráttar. Með  viðráðanlegum ytri atvikum er átt við óvenjuleg atvik, sem Sjóvá-Almennum tryggingum hf. verður ekki um kennt og eru þess eðlis að telja verður, að félagið hefði ekki átt að hafa þau í huga, þegar vátryggingarsamningur var gerður, svo sem styrjöld, óeirðir, uppþot, verkfall, verkbann eða opinber höft."

Yfir Ísland gekk uppþot, opinber höft,  og landið lenti í styrjaldarástandi að fá á sig hryðjuverkalög.  Afleiðing varð stökkbreytt lán sem hafa kostað mikla ógæfu hjá mörgum fjölskyldum.

 

Gert að greiða myntkörfulán

Túnfiskur er ekki bara túnfiskur !

Þetta er döpur frétt.  Vissulega eru til stofnar af túnfiski sem eru ofveiddir á meðan aðrir stofnar eru vel nýttir.  Það er ekki sanngjarnt að taka alfarið túnfisk af matseðlinum heldur ætti að vera kerfi eins og t.d. MSC tilstaðar sem staðfesti að viðkomandi veiðar væru úr vel nýttum stofni.  Þannig hefðu neytendur vissu fyrir því að túnfiskurinn sem neytt væri, kæmi úr vel nýttum stofni.  Það eru óábyrg vinnubrögð að setja allan túnfisk undir sama hatt í þessum efnum.

Taka túnfisk af matseðlinum

Var skýrsla Gunnars Hrafns pöntuð?

Það er staðreynd þróun barnaréttar Ísland hefur verið ríflega áratug á etir Norðurlöndnum.  Þetta á við um helstu réttarbætur eins og  setja á fót sameiginlega forsjá sem valkost setja á fót sameiginlega forsjá sem meginreglu og nú síðast dómaraheimild til að dæma fólk í sameiginlega forsjá jafnvel þó annað  foreldrið vilji það ekki.  Um þetta eru til lærðar geinar og hefur m.a. Guðný Eydal dósent við HÍ skrifað um þessi mál.  Meðlagskerfið hér á landi er ekki í takt við nokkur kerfi í nágrannalöndum okkar og má sjá http://www.domsmalaraduneyti.is/frettatilkynningar/nr/6460.  Nefnd á vegum Dómsmálaráðuneytisins er verið að vinna að endurskoðun þessara laga, þökk sé framsýni Björn Bjarnasonar.

Það má strax í fyrstu línum greinar Gunnars Hrafns lesa hug hans í þessum málum, allar tilvitnanir og annað til að rökstyðja hans skoðun.  Hann lætur það vera að viðra aðrar og nýrri heimildir sem eru á annarri skoðun og myndu benda á rökleysuna i hans máli.  Það eitt gengisfellir hans grein, fyrir utan að árásir hans á Félag um foreldrajafnrétti gengisfellir hann enn frekar í mínum huga.

Í áratugi var til fastanefnd á vegum Dómsmálaráðuneytisins sem hét Sifjalaganefnd, sem átti m.a. að fylgjast með Norrænni lagaþróun á þessu sviði.  Sú nefnd gortaði sig af framsæknum barnalögum árið 2003, þó var engin framsækni þar heldur aðeins ýmsar smá lagfæringar í samræmi við tíðarandann.   Auðvitað voru barnalögin 2003 falleinkunn á þessa nefnd og nefndin var lögð niður í tíð Björns Bjarnasonar sem Dómsmálaráðherra.  Hann skipaði nýja nefnd  sem á að endurskoða ýmis ákvæði barnalaga m.a. hvort leyfa eigi dómurum að dæma í sameiginlega forsjá líkt og gert  er í velflestum okkar nágrannalöndum.    Ekki veit ég hver hugur nefndarmanna er í þessum málum en ef þau tækju skýrslu Gunnars Hrafns alvarlega þá myndu þau bara staðfesta núverandi lagaákvæði að ekki eigi  að leyfa dómurum að dæma í sameiginlega  forsjá og einnig neita tilvist PAS.  Þannig yrði réttarkerfið  áfram hér á landi eins og það sem Sophia  Hansen þurfti  að upplifa í Tyrklandi á síðustu öld. 

Það að svona einsleit grein með gömlum heimildum í málaflokki sem hefur  verið og  er í mikilli mótun, skuli birt í blaði lögfræðinga, gengisfellir það blað algerlega í mínum í huga.

Ég velti því fyrir mér hvort  einhver  í þeirri nefnd sem er að endurskoða ýmis ákvæði barnalaga hafi fastmótaða gamaldags skoðun í þessum  málum og komi jafnvel að útgáfu þessa lögfræðingablaðs og greinin sé innlegg í það að ekki skuli breyta neinu í okkar gamaldags barnalögum. 

 

 

Segja gagnrýni Gunnars Hrafns ósanngjarna

Fjölgun starfa = meiri skatttekjur fyrir ríkissjóð.

Núverandi ríkisstjórn leggur stein í götu atvinnu uppbyggingar í landinu.  

Í ríkisstjórninni eru einstaklingar sem hafa ríka fordóma út í störf í álverum og einnig ríka fordóma út í virkjanir og lagningu nauðsynlegra lagna til að tengja orkuna við væntanleg álver.  Þessi einstaklingar reyna að hamla uppbyggingu álvera og virkjana. 

Á meðan ríkisstjórnin vinnur á móti eðlilegri atvinnuuppbyggingu þá viðheldur það kreppu ástandi í þjóðfélaginu og seinkar efnahagslegum bata.

Í staðinn vill ríkisstjórnin  hækka skatta í stað þess auka skattstofna með því að búa til störf og fjölga skattgreiðendum.

 

 

Eina færa leiðin

Sameiningartákn þjóðarinnar??

Það er fróðlegt að velta fyrir sér hver niðurstaðan hefði verið ef svona skoðanakönnun hefði verið á sínum tíma um Vigdísi Finnbogadóttur eða Kristján Eldjárn ?  Þá hefði yfir 90% aðspurðra viljað að forsetinn héldi áfram.  Þau voru sameiningartákn þjóðarinnar, sannir þjóðhöfðingjar.

Í tilviki Ólafs eru það einungis 62% sem vilja að hann sitji áfram. Það kemur mér reyndar á óvart hversu há þessi tala er.  Það má að vísu færa þau rök að ódýrast sé fyrir samfélagið að sami forseti sitji áfram. Það eru góð og gild rök, að gefinni þeirri forsendu að Ólafur geri ekki skaða í embætti.

Á undanförnum vikum hafa verið mjög jákvæðar umfjallanir um Ólaf í fjölmiðlunum.  Einnig jákvæðar umfjallanir um forseta frúnna osfrv.  Nú má velta fyrir sér hvort það sé samband á milli þeirra fjölmiðlaumfjöllunar og þessarar skoðanakönnunar. Fjallar 365 jákvætt um forsetann á sama tíma og svona skoðanakönnun er gerð ? Er fjölmiðlablokkin með því að launa  ORG greiðann að hafa neitað að undirrita fjölmiðlalögin með því að hafa jákvæðar umfjallanir um hann á sama tíma og slík skoðanakönnun er gerð ?  Ekki gott að sanna en eðlilegt að spyrja þegar svona niðurstaða birtist. 

Forseti Íslands á að vera sameinginartákn þjóðarinnar og á þessum tímum er aldrei meiri þörf á slíku.  Það hlutverk uppfyllir Ólafur Ragnar Grímsson ekki, því miður. 

Þriðjungur vill forsetann frá