Barðsneshlaupið.

Neistaflug er ávallt frábær fjölskylduskemmtun, þar sem skemmtiatriði eru af ólíkum toga.  Mér finnst sárvanta að fréttamiðlar geri betur grein fyrir Barðsneshlaupinu.   Það er 3ja fjarðahlaup og 27 km. Það er hlaupið inn og út Viðfjörð, Hellisfjörð og Norðfjörð og er hlaupið í brekkum, yfir læki og ár osfrv.  Byrjað er á Barðsnesi og endað í miðbæ Neskaupstaðar.   Einn hlaupari hefur hlaupið þetta á innan við 2 klst. Það er Þorbergur Jónsson, innfæddur Norðfirðingur og raunar ættaður frá Barðsnesi í móðurætt.  Kannski hefur einhver bætt það í  gær.

                                                                                                                                                                

 

 

Áfallalaust í Neskaupstað

Undirstrikar þörfina á að geta haft tvö lögheimili !

Börn sem búa við það að foreldrar þeirra búa ekki saman, búa oftast í lengri eða skemmri tíma hjá því foreldri sem barnið hefur ekki lögheimili hjá.  Þessi börn eiga þannig heima á tveimur heimilum, þó lögheimili sé bara hægt að skrá á einum stað.

Fólk sem á sumarbústaði, býr í lengri eða skemmri tíma í þeim, en þetta fólk á sitt lögheimili þar fyrir utan.  Þetta fólk á þannig tvö heimili, þá það sé að eins hægt að eiga eitt lögheimili.

Það er eðlilegt að fólk geti skráð sig með tvöfalt lögheimili, enda endurspeglar það veruleika margra Íslendinga.

Eiga lögheimili í sveit

Afmælisdagar !

Júlí er mikill afmælisdagamánuður hjá mörgum sem ég þekki eins og:

11. júlí á Fiffi afmæli

12.júlí á Kristín Kristins, Kiddi á Sjónarhól, Kiddi Steinn og Heimir bróðir afmæli

17.júlí á Jónína Harpa Njálsdóttir afmæli.

18.júlí á Deddi afmæli.

19. júli á Raggi Guðmunds afmæli

21.júlí á Rúnar Þór Jóhannsson afmæli

24.júlí á Sigurbergur Ingi Jóhannsson afmæli.

26.júlí á Siggeir Þorsteinsson  afmæli.

27. júlí á Gunna Smára afmæli.

30.júlí á morgun á svo pabbi og Eyrún Björg afmæli.

31.júlí á Kiddi í Freyju afmæli.

5.ágúst á svo mamma afmæli

Ég sendi öllum mínar bestu afmæliskveðjur og góðar afmælis kveðjur til pabba og Eyrúnar á morgun en sá gamli verður 69 ára og Eyrún Björg verður 13 ára. Orðin táningur.  Hér er svo mynd af pabba með Lóló ömmu.  Tekið fyrir ári síðan. 

Blessuð sé minning Sr. Birgirs !

Ég hitti Séra Birgir Snæbjörnsson aðeins tvisvar á lífsleiðinni.  Í fyrra skiptið þegar dóttir mín Eyleif Ósk var skírð og hitt skiptið er sonur minn Gísli Veigar var skírður.  Nærvera hans og prestleg hlýja var góð.  Guð blessi minningu Sr. Birgis Snæbjörnssonar.

Andlát: Birgir Snæbjörnsson

Bubbi góður !

Ég kann vel við þessa greiningu hjá Bubba.  Aðstæður fólks út á landi hafa fengið litla umfjöllun.   Fyrir ríflega 10 árum störfuðu yfir 9000 manns við fiskveiðar og önnur ríflega 9000 manns við fiskvinnnslu. Nú eru um 4000 sjómenn og svipaður fjöldi fólks í fiskvinnslu.  Þetta er helmings fækkun í undirstöðu atvinnuvegi sjávarþorpanna.   Trúlega er svipaða sögu að segja úr landbúnaði.  Þessi þróun hefur þýtt fækkun í flestum þéttbýlisstöðum við sjávarsíðuna.  Hús fólks út á landi verða verðlítil og  þannig þarf fólk sem flytur, oft að byrja uppá nýtt með tvær hendur tómar í höfuðborginni.

Ég held að þau sem börðust sem mest á móti þeirri uppbyggingu sem hefur átt sér stað austur á landi og mun verða við Húsavík ættu að koma með raunhæfar tillögur á borðið um uppbyggingu atvinnuvega úti á landi.  Önnur leið er að viðurkenna að það sé í lagi að viss svæði leggist í eyði.  Margir hugsa það en enginn hefur kjark til að segja það, a.m.k væri það kjarkaður stjórnmálamaður sem stæði fram og segði slíkt.  Við uppbygginguna austur á landi, þá urðu eignir fólks aftur einhvers virði. Fólkið fékk þannig frelsi til að selja og koma sér í burtu.  Flestir völdu að eiga sínar eignir og vera áfram.

Það er mikilvægt að það verði ekki einhver rétttrúnaður í samfélaginu að öll uppbygging atvinnuvega út á landi sé slæm.

Björk ætti frekar að syngja gegn fátækt

Til hamingju Deddi.

Á þessum fallega degi er Nelson Mandela níræður og á þessum fallega degi er hann Deddi tengdafaðir minn 67 ára.  Í dag skín sólin á kempurnar í Höfðaborg og í Neskaupstað, þar sem lognið hlær svo dátt.     Í tilefni dagsins set ég smá mynd af kempunni, Mandela með barnabörnum sínum og kempunni Dedda með Sigrúnu og dætrunum og sonardóttir.  Um leið og ég sendi Dedda mínar bestu afmæliskveðjur, þá er gott að vitna í hans eigið orðatiltæki "Já, já,Þetta er allt saman dásamlegt".

          

 

 

 

 

Kynslóðabil í sifjamálum.

Guðrún Erlendsdóttir hrl,  hæstaréttardómari til margra ára lýsti því yfir í Morgunblaðinu þann 12. febrúar 2006 að hún væri algerlega á móti því að sameiginleg forsjá væri gerð að meginreglu.  Þá lá fyrir Alþingi tillaga frá Dómsmálaráðherra Birni Bjarnasyni að  lögfesta þá meginreglu að foreldrar fari áfram sameiginlega með forsjá barna  sinna eftir skilnað. Öll Norðurlönd höfðu þá þegar þessa reglu sem og velflest vestræn ríki.    Það var mjög sérstakt að tveir dómarar, annar hæstarréttadómari,  þ.e. Guðrún Erlendsdótti og hinn héraðsdómarinn Jónas Jóhannssón tjáðu sig um fyrirhugaða lagasetningu.  Bæði voru mjög á móti þessum réttarbótum fyrir börn á Íslandi.  Rétt eftir þetta fór Guðrún Erlendsdóttir á eftirlaun.  Um þetta er fjallað í blaði Félags ábyrgra feðra(foreldrajafnrétti) á bls 25

Glæsilegar mæðgur.  Guðrún Erlendsdóttir og dæturnar Guðrún Sesselja og Jóhanna Vigdís Arnardætur: (mynd fengin af www.heimur.is)

Guðrún Sesselja Arnardóttir hdl  er dóttir Guðrúnar Erlendsdóttir hrl  og Arnar Clausen hrl.   Ég var að drekka kaffi með konunni minni á Bakarameistarnum og var að fletta júní blaði  Mannslífs.  Þar rakst ég á viðtal við Guðrúni Sesselju og þar  tjáir hún sig um sifjamál.  Hún er greinilega fylgjandi sameiginlegri forsjá sem meginreglu, hún er fylgjandi því að dómarar hafi heimild til að dæma í sameiginlega forsjá, líkt og tíðkast allstaðar í hinum vestræna heimi og hún er fylgjandi því að börn geti átt tvö lögheimili. M.ö.o. hún er hlynnt foreldrajafnrétti.

Það var fróðlegt að rekast á þetta viðtal við Guðrúnu Sesselju, því ég mundi viðtalið við móðir hennar í Morgunblaðinu þann 12.febrúar 2006.  Skoðanamunur þeirra mæðgna um þessi mál endurspeglar kynslóðamun í sifjamálum.  Viðhorf Guðrúnar Sesselju er á leið inn á meðan viðhorf Guðrúnar Erlendsdóttur á leið út.  Það er hið besta mál.

 

Símamótið 2008.

Það ringdi á stelpurnar er tóku þátt í Símamótinu 2008 í Kópavogi.  Það breytti ekki því að leikgleðin var allsráðandi og eftir því sem ég best veit, þá var mótið ákaflega vel heppnað.  Dóttir mín Eyleif Ósk spilar með Leikni í 5.flokki.   Stór hluti af stelpunum í hennar liði var í sumarfríi og því Leiknir ekki með sitt sterkasta lið.  Liðið stóð sig samt mjög vel og er gaman að sjá framfarirnar sem verða undir stjórn Sævars þjálfara. 

Eyleif í landsliðið.

Í svona móti er valið í tvö úrvalslið mótsins, sem fá nafnið landslið og pressulið.  Eyleif dóttir mín var valin í landsliðið. Landsliðið og pressuliðið spiluðu á laugardagskveldi á aðalleikvanginum í Kópavogi. Það var gaman að sjá þessa myndarlegu krakka ganga inná völlinn í röð, stilla sér upp fyrir framan stúkuna.  Svo var hver og einn leikmaður kynntur í hátalarkerfinu og klappað fyrir hverjum leikmanni. Svo risu allir áhorfendur sætum er þjóðsöngurinn var spilaður.  Allt eins og í alvöru landsleik.  Það var ekki laust við að maður fylltist stolti. Landsliðið og pressuliðið gerðu stórmeistara jafntefli.  Myndirnar fékk ég að láni af vef símamótsins.

 

 

 

 

Enn um álver !

Ég rakst á snilldar grein hjá á síðu Björn Bjarnasonar Dómsmálaráðherra, en þar fjallar hann um tónleika Bjarkar og veltir fyrir sér um hvað málið snýst.  Hann segir m.a: Tilvitnun byrjar:

"Björk Guðmundsdóttir segir í viðtali við Kolbrúnu Bergþórsdóttur í Morgunblaðinu 28. júní:

„Ég vil undirstrika það sem ég hef oft sagt: ég er ekki á móti virkjunum. Ég er á móti samstarfi við Alcoa og flest svipuð erlend stórfyrirtæki. Mér finnst þau ekki vera holl Íslandi eða Íslendingum.“

Feitletrun er mín. Ummælin eru í ætt við stefnu gegn fjölþjóðafyrirtækjum, sem sósíalistar höfðu í hávegum, áður en hnattvæðingin gerði stefnuna að pólitískum minjum. Björk er ekki á móti því, að orka sé virkjuð - þó ekki í þágu Alcoa. Spyrja má: Hvað um álfyrirtæki almennt?  Í íslenskri eigu? Eða Norðmanna?

Á tímum kalda stríðsins þótti mikils virði að semja við hlutlausa Svisslendinga, það er eigendur Alusuisse, um álverið í Straumsvík, til að forðast ágreining, sem byggðist á ásökunum um of mikil tengsl við bandaríska kapítalista. Ég hef oft áður vakið máls á því, að  þá hefði þótt saga til næsta bæjar, að forráðamenn í Neskaupstað (litlu Moskvu) myndu nokkrum áratugum síðar berjast af mestum þunga fyrir samningum við bandarískan álrisa, Alcoa." Tilvitnun endar.

Ég tek undir með Birni Bjarnasyni,  ég skil ekkert í málflutningi hennar Bjarkar, en það er sannarlega gott að fjöldi fólks skemmtir sér á tónleikum með henni.

Gaman að Björn minnist á kommana heima á Norðfirði.  Þeir skyldu það að til að samfélög þrífist þá þarf fólk að hafa vinnu og afkomu.   Tilkoma virkjunar við Kárahnjúka og bygging Fjarðaráls á Reyðarfirði hefur hleypt nýju lífi í fjórðunginn.    Slíkt hefur ekki gerst síðan skuttogarbyltingin var, en hún hófst árið 1971 er Barði NK 120 fyrsti skuttogari Íslendinga kom til heimahafnar í Neskaupstað.  Á þeim tíma var Lúðvík Jósepsson Sjávarútvegsráðherra.   Það er vonandi að það líði ekki aðrir 3 áratugir áður en næsta innspíting í atvinnulíf eystra á sér stað.

Það er vonandi ekki að verða rétttrúnaður hér á landi að ekki megi virkja og álver séu alslæm sérstaklega ef erlendir aðilar eiga þau.  Það er sorglegt ef þetta verður jafn ríkjandi viðhorf hér á landi eins og andstaða við hvalveiðar er erlendis.  Það er engin skynsemi að vera á móti því að nýta landið og miðin á skynsamlegan hátt. 

Áskorun til Bjarkar Guðmundsdóttir !

Í dag 17.júní 2008 birtist í Morgunblaðinu grein eftir Margréti Jónsdóttir  frá Akranesi, undir yfirskriftinni "Áskorun til Bjarkar Guðmundsdóttir".  Þetta er snilldargrein og þar eru margir góðir punktar um mótsagnarkenndan málflutning Bjarkar, eins og þó Björk telji það fyrir neðan sína virðingu að vinna í álveri, þá notar hún afurðir með áli dags daglega á sínum þeytingi um heiminn.  Hún segir m.a.

"Að vernda íslenska náttúru er ekki fólgið í því að koma í veg fyrir að við virkjum okkar aðalauðlind, vatnið, til hagsældar fyrir íbúana. Og verndunin er heldur ekki fólgin í því að koma í veg fyrir álverksmiðjur"

Niðurlag greinarinnar er:

"Hættum að telja okkur trú um að hér sé allt „tært, hreint, ósnortið og óspillt“, en snúum okkur að vandamálinu og leysum það. Endurheimtum gróðurinn og burtfokinn jarðveg og berjumst gegn rusli og ólíðandi fnyk frá verksmiðjum. Það gerir náttúrunni miklu meira gagn heldur en að reyna að telja fólki trú um að það megi ekki nota okkar dýrmætu auðlind, vatnið."

Orð í tíma töluð og tek ég undir áskorun Margrétar.